Chelatietherapie

Chelating (uitgesproken als key-layting) zijn stoffen die band met, of chelaat (van het Griekse chele, klauw) kunnen chemisch, metalen, mineralen, of chemische gifstoffen uit het lichaam. De chelaatvormer eigenlijk omringt een mineraal of metaalion en voert deze uit het lichaam via de urine en ontlasting. Veel organische zuren in het lichaam of voedsel kan optreden als cheleermiddelen, zoals azijnzuur, ascorbinezuur (vitamine C), citroenzuur en melkzuur. Natuurlijke chelatie in het lichaam verantwoordelijk voor zaken als de spijsvertering, assimilatie en transport van voedingsstoffen die de vorming van enzymen en hormonen, en detoxificatie van toxische chemicaliën en metalen.

Intraveneuze chelatietherapie Daarbij injecteert de chelaatvormer EDTA in de bloedstroom ten behoeve van het elimineren van het lichaam ongewenste stoffen zoals zware metalen, chemische toxinen, mineralen en vette plaques (zoals in de bloedvaten, het middel bindt aan calcium in de plaques). EDTA (ethyleendiaminetetra-azijnzuur) is een effectief en uitgebreid bestudeerd chelaatvormer. Het kan niet chelaat kwik echter DMSA en DMPS, de chemicaliën die intraveneus werken kwik chelaat, zijn niet goedgekeurd door de FDA.

EDTA is een synthetisch aminozuur (aminozuren zijn de bouwstenen van eiwitten) en ongeveer eenderde als giftig voor het lichaam als aspirine. Chelatietherapie met EDTA werd geïntroduceerd in de geneeskunde in de Verenigde Staten in 1948 als een behandeling voor de leiding vergiftiging van de werknemers in een batterij fabriek. Kort daarna, de US Navy bepleit chelatietherapie voor zeilers die de voorsprong had geabsorbeerd tijdens het schilderen overheid schepen en faciliteiten. De FDA goedgekeurde IV EDTA chelatietherapie als een behandeling voor loodvergiftiging.

Artsen het toedienen van de chelatietherapie voor lood toxiciteit waargenomen dat patiënten die had ook atherosclerose (fatty-vorming van tandplak op de vaatwanden) of arteriosclerose (aderverkalking) ervaren daling van zowel de omstandigheden na chelatietherapie. Sinds 1952 zijn er IV EDTA chelatietherapie is gebruikt om hart- en vaatziekten te behandelen.

Meer dan 1800 artikelen in wetenschappelijke tijdschriften zijn gepubliceerd over het gebruik van EDTA in intraveneuze (IV) chelatietherapie. In de afgelopen 30 jaar, honderdduizenden patiënten hebben deze therapie ontvangen, zoals geleverd door meer dan 1.000 artsen in ongeveer 3.300.000 IV infusies. Slagingspercentage EDTA in toenemende bloedcirculatie is 82%, op voorwaarde dat de patiënten kregen voldoende chelatietherapie