Środki chelatujące

Najczęstsze chelatujące mają:

Wersenian disodowy (EDTA disodowy, edathamil disodowy, wersenian sodu): wlew dożylny do leczenia w nagłych wypadkach ostrej hiperkalcemii w wybranych pacjentów.

Wersenian dwusodowy wapnia (disodium wapnia Versenate®, EDTA wapnia, sól sodową EDTA wapnia edathamil disodowy wapnia CaNa2-EDTA) może być stosowany w połączeniu z BAL toksyczności ołowiu. Preferowane infuzja dożylna, ale może być stosowany IM.

DMSA (Kwas dimerkaptobursztynowy, Succimer, Chemet®): analog dimerkaptol, które mogą być podawane doustnie na zatrucie ołowiem.

D-penicylamina (Cuprimine®, Depen®): doustny środek chelatujący wykorzystywane do zatrucia miedzi lub choroby Wilsona. Może być stosowany w zatrucia ołowiem, ale nie tak skuteczne, jak DMSA.

Mesylanowa Deferoxamine (desferrioxamine, Desferal®): stosowany do ostrego lub przewlekłego zatrucia żelazem w wyniku transfuzji niedokrwistości zależnej lub toksyczność glinu u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek poddawanych dializie. Dożylne (IV) korzystna droga podawania. Dodatkowo, mogą być podawane podskórnie (SQ) lub domięśniowo (IM).

Deferazyroks (ExJade®) doustny środek chelatujący stosuje się do leczenia przewlekłego obciążenia żelazem w wyniku transfuzji krwi (potransfuzyjne hemosyderoza) u pacjentów w wieku 2 lat i starszych.

Dimerkaptol (BAL): toksyczność ołowiu w połączeniu z EDTA wapnia. Stosowany również do złota, arsenu, rtęci i toksyczności. Podawano domięśniowo (im).

Różne środki chelatacji odnoszą się do pewnych rodzajów zatruć. Na przykład, traktowanie wersenian sodu (EDTA) jest specyficzny dla zatrucia ołowiem i skrajne hiperkalcemii. Zostało również zbadać jego wpływ na miażdżycę tętnic z powodu sugestii działanie przeciwutleniające lub możliwość usunięcia wapń z blaszek miażdżycowych.